Κείμενα της Μίνας Μαύρου και του Χάρη Ποντίδα
«Διακρίνω ένα συνθέτη» του είπε στα 15 του χρόνια ο Μίκης Θεοδωράκης.
Όταν ο Γιώργος Ζωγράφος τον άκουσε για πρώτη φορά να παίζει στο πιάνο το «Μικρό παιδί», αναφώνησε: «Πάμε στη “Lyra”, να το ηχογραφήσουμε».
Τα λόγια του Ελύτη, μόλις άκουσε μελοποιημένο «Το θαλασσινό τριφύλλι», ήταν: «Μπράβο, παιδί μου, έβγαλες ένα Αιγαίο και μία Ελλάδα, όπως τα φανταζόμουν!».
Ό σεμνός και διακριτικός συνθέτης Λίνος Κόκοτος, που τα τραγούδια του σφράγισαν τη δεκαετία του ’60 γεννήθηκε στο Αγρίνιο αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα.
Ένα ακορντεόν κάποιου φίλου ήταν η πρώτη του γνωριμία με τη μουσική.
Ό Μίκης Θεοδωράκης ήταν ο πρώτος που διέκρινε «συνθετική φλέβα» -όπως του είπε- και τον ενθάρρυνε να σπουδάσει στο Ωδείο
Το 1961 γράφεται στο Ωδείο Αθηνών.
Σιγά-σιγά αρκετά τραγούδια του αρχίζουν και συγκεντρώνονται στα συρτάρια του.
Ή θητεία του στις μπουάτ άρχισε με το τραγούδι «Μικρό παιδί σαν ήμουνα»(1965) που είχε γράψει ο Αργύρης Βεργόπουλος.
Το τραγούδι γράφτηκε το 1965 για έναν πιτσιρικά που δούλευε στο ίδιο εργοστάσιο με εκείνον. Οταν ήταν 25 ετών είχε πιάσει δουλειά στο λογιστήριο μιας μεταλλοβιομηχανίας, λίγο μετά που αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο, και το 14χρονο παιδί έμπαινε συχνά πυκνά στο γραφείο του για να φέρει κανένα χαρτί.
«Ηταν κοντούλης και ασθενικός», θυμόταν ο Βεργόπουλος. «Μια δυο φορές λοιπόν τον ρώτησα τι δουλειά έκανε εκεί, για τον πατέρα του, το σπίτι του, την οικογένειά του».
Η ιστορία του «μικρού» έμοιαζε με δεκάδες ιστορίες 14χρονων αγοριών που τα χρόνια εκείνα αναγκάστηκαν να αφήσουν το σχολείο και να μπουν στα βάσανα νωρίς.
Κάπως έτσι όμως ένιωθε και ο ίδιος ο Βεργόπουλος.
Και όχι βέβαια γιατί δεν είχε προλάβει να σπουδάσει (είχε τελειώσει την Ανωτάτη Εμπορική) αλλά γιατί οι πολιτικές του πεποιθήσεις τον τοποθετούσαν στην κοινωνικά αποκλεισμένη και ταλαιπωρημένη πλευρά, που έβρισκε όλες τις πόρτες κλειστές. «Η φυσιογνωμία αυτού του παιδιού», έλεγε, «ήταν ο μεγεθυντικός φακός μέσα απ’ το οποίο είδα τον εαυτό μου. Και συμβολικά λέω “παιδί στα 14”. Τα δικά μου όνειρα ήταν τσακισμένα πολύ πιο πριν».
Το «Μικρό παιδί» γράφτηκε τότε, μέσα στην αταξία ενός χώρου δουλειάς που δεν ανεχόταν πολλά πέρα από τα λογιστικά βιβλία και τους ισολογισμούς.
Ευτυχώς που η ζωή έχει τις ανατροπές της, που η Λύρα είχε τον Πατσιφά της, που ο Λίνος Κόκοτος έπεσε μια μέρα πάνω στον Βεργόπουλο…
Ο Γιώργος Ζωγράφος, μόλις το άκουσε το τραγούδησε αμέσως και το ενέταξε στο ρεπερτόριό του.
Ο Λίνος Κόκοτος αναπολεί τις μέρες των μπουάτ της Πλάκας, δεν θεωρεί όμως τον εαυτό του ως εκπρόσωπο του Νέου Κύματος, αφού ασχολήθηκε και με άλλα είδη μουσικής.
Ή επιτυχία του πρώτου δίσκου φέρνει έναν δεύτερο με τα τραγούδια «΄Ένα μαχαίρι» και «Χάθηκαν οι ώρες» που γίνονται επιτυχίες με ερμηνευτή τον Γιάννη Πουλόπουλο.
Ο πρώτος του μεγάλος δίσκος με τον τίτλο «Οι ώρες», σε στίχους Αργύρη Βεργόπουλου και Άκου Δασκαλόπουλου ακολουθεί.
Τα τραγούδια του δίσκου αυτού ερμηνεύουν ο Γιάννης Πουλόπουλος, Γιώργος Ζωγράφος, Ρένα Κουμιώτη και Μιχάλης Βιολάρης.
Το 1971 γυρίζει το L.P. «Ο κήπος» πάνω σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου που τραγουδήθηκε από τους Γιάννη Πουλόπουλο, Έλενα Κυρανά, Θανάση Γκαϊφίλια και Μαρία Δουράκη.
Το 1973 ο Λίνος Κόκοτος μελοποιεί τον κύκλο του Οδυσσέα Ελύτη «Θαλασσινό Τριφύλλι» που αποτελεί σταθμό στο χώρο του έντεχνου λαϊκού τραγουδιού.
Το πάντρεμα της μουσικής του με τα λόγια του μεγάλου ποιητή ήταν από τις πιο πετυχημένες στιγμές στην καριέρα του.
Τα τραγούδια αυτά τραγουδήθηκαν από την Ρένα Κουμιώτη και τον Μιχάλη Βιολάρη.
Το 1975 συναντιέται με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο ο οποίος γνώριζε τον Λίνο Κόκοτο μέσα από την μέχρι τότε δουλειά του.
Γράφουν μαζί μια σειρά τραγουδιών με τον γενικό τίτλο «Αποχαιρετισμός» με ερμηνευτές τη Δήμητρα Γαλάνη και τον Μανώλη Μητσιά.
Το 1978 συνεργάζεται με έναν άλλο μεγάλο ποιητή, το Δημήτρη Χριστοδούλου.
Μια σειρά από τραγούδια με τον τίτλο «Αντιπολεμικά», υλοποιούνται μαζί με τον ποιητή σε δισκογραφική δουλειά με ερμηνευτή τον Νίκο Ξυλούρη.
Ακολουθούν και άλλες εξαιρετικές συνεργασίες με σπουδαίες φωνές όπως του Μητσιά , της Γλυκερίας, της Σωτηρίας Μπέλλου κ.α
Εκτός από τα τραγούδια ο Λίνος Κόκοτος έχει γράψει τη μουσική για πολλές θεατρικές παραστάσεις.-
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια κοινωνία που εκδικείται δεν γίνεται πιο δίκαιη, γίνεται πιο πρωτόγονη
Η μεγάλη συμβολή του Θαλή του Μιλήσιου στα μαθηματικά και τον Πολιτισμό
Ο Τόμας Στερνς Έλιοτ γράφει για την ενότητα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού
Άντον Τσέχωφ, «Ένας αριθμός»
Η «Αξία της Ζωής» της Τζέιν Άντερσον, μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε
Πολ Ελυάρ, η άσβεστη φλόγα της ελπίδας
Η μέθοδος Μπροντέλ: Διαβάζοντας αλλιώς την Ιστορία
Το Bolero του Ραβέλ έγινε 96 ετών- Δείτε τη μαγευτική Πλισέτσκαγια να το χορεύει (video)
Ο Ιωάννης Συκουτρής γράφει για το νόημα της ζωής
Ο Τάκης Παπατσώνης μπροστά σε ένα άσπρο, ελληνικό ερημοκκλήσι
δεν βρέθηκαν σχόλια επισκεπτών...