Ανεβαίνοντας την παλιά ξύλινη σκάλα,
μπορείς να σταθείς, έξαφνα, καθώς ακούς
μέσ' από το κούφιο ξύλο, πιο μέσα ακόμα,
κάτι στεγνό, ξηρό, που συντρίβεται...
Σε παίρνουν μεμιάς και πλήθος θόρυβοι
από την οροφή, απ' το δάπεδο, απ' τα τοιχώματα...
Έχουμε κάποιους συγκάτοικους που μας νοιάζονται.
Ανησυχούν για μάς μες απ' τον ύπνο τους...
Χωράνε όλοι- καμμιά ενόχληση...
*****
Γιώργος Θέμελης (Σάμος 1900- Θεσσαλονίκη 1976)
Γεννήθηκε στη Σάμο και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το όνομα του συνδέθηκε με τη Θεσσαλονίκη όπου και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του (1976). Θεωρείται η πνευματική του πατρίδα αφού εκεί διαμορφώθηκε η ποιητική του προσωπικότητα.
Ως φιλόλογος δίδαξε στο Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης βρίσκοντας απήχηση σε πολλές γενιές μαθητών του, ειδικά στο μάθημα των νέων ελληνικών. Επίσης δίδαξε στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης.
Ο Θέμελης ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του λογοτεχνικού περιοδικού Μακεδονικές Ημέρες και της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Συνεργάστηκε επίσης με άλλα περιοδικά και εφημερίδες, όπως η Νέα Εστία, ο Κοχλίας και η Νέα Πορεία. Το 1956 και το 1962 τιμήθηκε με το Β΄ και το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης αντίστοιχα.
Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας και Μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος από την ίδρυση του το 1961 έως το 1965.
Ορισμένα ποιήματά του μελοποιήθηκαν από τον Σταύρο Κουγιουμτζή (ενδεικτικά: Το πρώτο περιστέρι, Πώς να σε πάρω, Πάσχα των Ελλήνων).
Πέθανε το 1976 στη Θεσσαλονίκη.
Πάσχα των Ελλήνων
δεν βρέθηκαν σχόλια επισκεπτών...