Αν επαληθευθούν τα σενάρια περί νέας επίθεσης της Ρωσίας -από κοινού με τη Λευκορωσία- στις αρχές Μαρτίου, τότε Μόσχα και Ουάσιγκτον θα είναι νικητές, με την Ευρώπη σταθερά στον ρόλο του ηττημένου.
Είναι βέβαιο ότι το Κρεμλίνο δεν θα διακινδυνεύσει νέο χτύπημα χωρίς να έχει διασφαλίσει περαιτέρω εδαφικά κέρδη σε βάρος του Κιέβου, με κύριο στόχο την πλήρη κατάληψη των τεσσάρων επαρχιών της Ουκρανίας που προσαρτήθηκαν στα τέλη του 2022. Είναι εξίσου βέβαιο ότι επίθεση της Μόσχας και του Μινσκ, θα σβήσει τις όποιες ρωγμές καταγράφηκαν τον τελευταίο χρόνο στη διατλαντική ενότητα, είτε με την αποστολή επιθετικών όπλων στην Ουκρανία είτε με την καταγγελία των ΗΠΑ για πρακτικές εμπορικού πολέμου σε βάρος της Ε.Ε.
Όσο διαρκεί ο πόλεμος και κυρίως αν ο Πούτιν συμπαρασύρει τον Λουκασένκο σε επιτυχή προέλαση, τόσο γίνεται μονόδρομος, η αμερικανική εμπλοκή ως εγγύηση ασφάλειας για τη Γηραιά Ήπειρο. Ας μην ξεχνάμε ότι χρειάσθηκε η εισβολή της Βόρειας Κορέας στη Νότιο, τον Ιούλιο του 1950, για να μεταμορφωθεί το ΝΑΤΟ -που είχε ιδρυθεί μόλις το 1949- από μέχρι τότε πολιτική συμμαχία, σε ενιαίο στρατιωτικό σκέλος.
Σε περίπτωση επιτυχούς προέλασης των ρωσικών στρατευμάτων θα αυξηθεί ο κίνδυνος εμπλοκής των Βαλτικών Χωρών, της Πολωνίας, της Μολδαβίας και της Ρουμανίας, ενώ η στρατιωτική βοήθεια και συνδρομή του ΝΑΤΟ θα συνοδευθεί από τη ντε φάκτο ένταξη της ακρωτηριασμένης εδαφικά Ουκρανίας στην Ατλαντική Συμμαχία.
Για το ορατό μέλλον, περαιτέρω εδαφικά κέρδη για το Κρεμλίνο σημαίνει πιο συνεκτική διατλαντική σχέση και βραχυκύκλωμα της ευρωπαϊκής χειραφέτησης.
Πηγή: kreport
δεν βρέθηκαν σχόλια επισκεπτών...